Ik ben Jeroen Windmeijer (1969, Delft), docent godsdienst en maatschappijleer op een middelbare school in Leiden. Ik ben getrouwd met Hamide Dogan, zij is vertaalster van Turkse literatuur, en we hebben een dochtertje van 12 jaar oud, Dünya. In Leiden heb ik culturele antropologie gestudeerd, met als specialisatie Latijns-Amerika. Voor mijn afstudeeronderzoek woonde ik zes maanden in een Indiaans dorpje op de Boliviaanse hoogvlakte aan de oevers van het Titicacameer. Uiteindelijk ben ik in 2001 gepromoveerd op een onderzoek naar de naar de Otavalo-indianen, die je in die tijd ook In Nederland vaak op straat muziek zag maken. Veertien maanden heb ik in het stadje Otavalo gewoond en schreef ik een proefschrift, dat ook nog in pocketeditie is uitgekomen onder de titel Poncho’s, panfluiten en paardenstaarten. Ik heb vervolgens voor Djoser gewerkt als reisleider in Venezuela, Mexico, Guatemala en Belize, maar ook in Egypte, en werd docent Nederlands als Tweede Taal (NT2). Aan de universiteit ging ik Wereldgodsdiensten studeren en werd ik leraar. Sinds een paar jaar ben ik ook nog imker geworden en heb ik twee volkjes op onze moestuin.

 

Ik heb een grote fascinatie voor de figuur van Jezus en voor het (vroege) christendom en ik lees veel hierover, van proefschriften tot populair wetenschappelijk werk en van religieuze thrillers tot esoterische literatuur. Na het lezen van de Da Vinci Code ben ik veel van dergelijke thrillers gaan lezen en op een gegeven moment viel me op dat die zich zelden of nooit in Nederland afspelen. Toen besloot ik er zelf een te gaan schrijven. En ze zeggen dat je altijd moet schrijven over wat je kent, dus ik besloot mijn verhaal zich te laten afspelen in Leiden. Je komt dan al automatisch uit bij de apostel Petrus, de beschermheilige van de stad. Leiden heet ‘sleutelstad’ naar de sleutels van Petrus.

 

Het succes van De bekentenissen van Petrus heeft me compleet overvallen. Inmiddels zijn er meer dan 10.000 exemplaren van verkocht en in augustus 2018 kwam al de 7^e druk uit. Trots ben ik op de recensie in de Vrij Nederland van 21 november: “Ambitieus debuut (…) een intelligent intrige (…) meer respect voor religie en subtieler dan de Da Vinci Code”. Mijn tweede boek Het Pauluslabyrint is uitgekomen bij HarperCollins Holland en speelt zich opnieuw af in Leiden, maar nu deels in een gangenstelsel dat zich al eeuwenlang in het centrum onder de grond zou bevinden. In augustus 2018 is mijn derde boek uitgekomen, Het Pilgrim Fathers Complot, waarin de hoofdpersoon Peter de Haan halverwege het boek Leiden verlaat en naar Amerika vertrekt. Dit boek vorm de afsluiting van de zogenoemde ‘Leidse trilogie’ en daarmee nemen we, in ieder geval voorlopig, afscheid van Peter de Haan. In mijn volgende trilogie ga ik mijn horizon nóg verder verbreden: alle drie de boeken gaan zich afspelen in Latijns-Amerika: Bolivia, Guatemala en Mexico.